Jestem żoną terrorysty, Laila Shukri - Recenzja książki Październik 2020

              Wstrząsająca historia Polki, która została żoną terrorysty.

Opowieść o kobiecie, która została rozkochana i uwiedziona, aby urodzić terrorystę-samobójcę. Przemilczana prawda o rodzinach zaangażowanych w terroryzm.

Laila Shukri wysłuchała historii jednej z Polek, aby opowiedzieć ją światu.

Po rozstaniu z partnerem Klaudia zostaje niespodziewanie wyrzucona z pracy. Podróż do Maroka ma pomóc jej odzyskać utraconą równowagę duchową. 

Poznany w egzotycznym kraju Raszid szybko zdobywa jej serce. 

Kiedy mężczyzna proponuje jej przyjazd do niego do Londynu, Klaudia ma nadzieję na znalezienie u jego boku szczęścia. Nie zdaje sobie sprawy, że znajdzie się w mackach niebezpiecznej siatki terrorystycznej, której głównym celem jest szkolenie dzieci na terrorystów-samobójców.

Jak w XXI wieku wygląda terroryzm? Jak terroryści wykorzystują dzieci? Brutalna rzeczywistość tysięcy kobiet wykorzystywanych przez terrorystów, o której świat woli głośno nie mówić.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

                                           

Autor: Laila Shukri

Wydawnictwo: " Prószyński Media

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 360

Język oryginalny: polski

Język wydania: polski

Recenzja " Jestem żoną terrorysty" Laila Shukri

Dzień Dobry,  " Jestem żoną terrorysty " to miała być moja przed ostania pozycja Laili Shukri do przeczytania. Przypuszczałam, że skończę czytać tą serię zaraz po tym, jak kupię " Byłam kochanką arabskich szejków ". Ale w przedsprzedaży, ukazała mi się kolejna książka tej autorki pod tytułem " Uciekłam z arabskiego burdelu " . Którą z pewnością będzie powiązana z " Byłam kochanką arabskich szejków". Skąd wzięły się moje domysły ? Otóż na samym końcu  książki " Jestem żoną terrorysty ", była mowa o handlu żywymi ludźmi, więc zapewne będzie to łączyło się w jakąś całość. 

Książka przyprawiła mnie w kilku momentach o gęsią skórkę, ale nie zmienia to zjawiska. Pojawiania się w książkach pani Laili Shukri nadmiaru informacji. Które kolejny raz rzędu, przyprawiały mnie o zawrót głowy.  Całe dwie, trzy strony zarezerwowane są dla pustych faktów, co powoduje że w pewnym momencie książka staję się dla czytelnika, zazwyczaj nużąca. Rozumiem, że to  jest jeden  ze sposobów, aby lepiej uświadomić społeczeństwo o czającym się w świecie oraz necie niebezpieczeństwu ze strony terrorystów. No, ale bez przesady... Powinna zostać zastosowana równowaga, jak w przypadku książek Pana Marcina Margielewskiego. Króciutka nota odbiegająca od prowadzonego wywiadu i wracamy do dalszej części mega intersującej rozmowy. 

Końcówka książki, naprawdę mnie zaskoczyła :( Myślałam się, że dowiem się o dalszym losach Klaudii nieco więcej, chociaż by to czy w końcu odnalazła szczęście i spokoju. Nic, oprócz pustej kartki nie zastałam na końcu książki. Jakby ciąg dalszy, nowego rozdziału w życiu Klaudii, gdzieś się zawieruszył.  

Moja ocena 4/5 całkiem niezła - z pewnością, była by wyższa. Gdyby nie ta, chaotyczna treść książki. Z trudem przyszło mi odnalezienie się w całej, tej sytuacji w jakiej znalazła się Klaudia. Ciągłe przeplatywanie się faktów z życia Klaudiu i mediów, nie ułatwiało mi  w żaden sposób sprawy. Nie wiedziałam, na czym mam bardziej się skupić na jej życiu, czy może na tym, co rozgłaszano w telewizji ( gazetach itp.). Wszystkie znalezione informacje w książce są na pewno przydatne, jakby nie patrzeć. Ale zbyt skomplikowane do przyswojenia.